Θεσσαλονίκη με χρώμα...Miro!

Μετά τον Πάμπλο Πικάσο (“Picasso, Suite 347”), άλλος ένας σπουδαίος Ισπανός ζωγράφος θα φιλοξενηθεί στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για τον Χουάν Μιρό, έναν από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του 20^ου αιώνα. Γι αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια, το Τελλόγλειο Ίδρυμα συνεργάζεται με την Fundació Pilar i Joan Miró a Mallorca. Η έκθεση που θα ξεκινήσει το Σεπτέμβριο του 2009 και θα διαρκέσει ως και το Φεβρουάριο του 2010, θα περιλαμβάνει 400 τεκμήρια, ανάμεσα στα οποία και η πρώτη ελαιογραφία του Ισπανού καλλιτέχνη (1908), που «ταξιδεύει» για πρώτη φορά εκτός του Ιδρύματος της Mallorca. Ακόμη θα περιλαμβάνει και μια αναπαράσταση του εργαστηρίου του Miro, καθώς και Σχέδια, γκουάς, μελάνια (80), χαρακτικά (66), 22 γλυπτά (δύο εμβληματικά μεγάλα, όπως η Μητρότητα) και πλούσιο αρχειακό υλικό σε σχέδια, ημερολόγια, έγγραφα, φωτογραφίες, έντυπα.

Η έκθεση θα πλαισιωθεί και από παράλληλες εκδηλώσεις σε μουσεία και ιδρύματα, όχι μόνο της Θεσσαλονίκης αλλά και της Αθήνας. Διάφοροι φορείς, μεταξύ των οποίων και ο θεσμός των «Δημητρίων», δέχτηκαν να συμμετέχουν με μικρά αφιερώματα. Όπως μάλιστα επισημαίνει η Γ. Γραμματέας του Τελλογλείου καθ. Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά ««Πρόκειται για μια εξαιρετικά απαιτητική και φιλόδοξη προσπάθεια του πανεπιστημιακού μας Ιδρύματος στη Θεσσαλονίκη που θα πλαισιώνεται για μισό χρόνο περίπου από πολλές παράλληλες εκδηλώσεις μουσικής, θεάτρου, χορού, εκπαιδευτικά προγράμματα, που θα σχετίζονται με την έκθεση του Miro».

Πιο συγκεκριμένα οι φορείς που θα συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια είναι στη Θεσσαλονίκη : Τμήμα Αρχιτεκτόνων. Sert/Miro, Το εργαστήριο στη Mallorca. (Τελλόγλειο Ίδρυμα Σεπτ. 2009-Ιαν. 2010), Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Λιμάνι): 30 χαρακτικά Miro και έργα από 20 σύγχρονους καλλιτέχνες των εργαστηρίων Miro στη Mallorca (Νοέμβριος 2009/Ιανουάριος 2010), Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Ένα έργο Miro και αναφορά στην έκθεση Τελλογλείου. Έκθεση φωτογραφιών του Miro από τον Catala Roca. (Φθινόπωρο του 2009), Αρχαιολογικό Μουσείο: Ένα έργο Miro και αναφορά στην έκθεση Τελλογλείου. (Φθινόπωρο του 2009) και Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού: Ένα έργο Miro και αναφορά στην έκθεση Τελλογλείου. (Φθινόπωρο του 2009)

Και στην Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς): Μεγάλη έκθεση Miro της Μαγιόρκα: (Φεβρουάριος 2010-Μάιος 2010) , Ίδρυμα Θερβάντες: 30 χαρακτικά Miro. (Φεβρουάριος 2010-Μάιος 2010), Αεροδρόμιο Βενιζέλος: Φωτογραφίες Miro και Σύγχρονοι καλλιτέχνες Εργαστηρίων Miro (σε εξέλιξη).

Έμειναν άφωνοι...με τη φωνή της!

Καμιά φορά το αληθινό ταλέντο - σε οποιοδήποτε τομέα της τέχνης και αν αναφερόμαστε - κρύβεται σε μέρη και άνθρωπους που δεν το περιμένουμε! Εν προκειμένω...ο λόγος για τη φωνή της Susan Boyle, που κατάφερε μεσα λίγες μόνο στιγμές να ανατρέψει την εικόνα της - αλλά και τα συναισθήματα κοινού και κριτικών - όταν παρουσιάστηκε στο "Britain Got Talent", κάτι σαν το δικό μας... "Ελλάδα έχεις ταλέντο". Δελτία ειδήσεων ανά τον κόσμο αναφέρθηκαν σε αυτήν, ενώ την...τιμητική της είχε και στη σελίδα του you tube, όπου τα "κλικς" με το video της εν λόγω τηλεοπτικής στιγμής ξεπερνούν τα 13,5 εκατομμύρια! Το outsider που έγινε φαβορί είναι η επιτομή της φράσης..."τα φαινόμενα απατούν"...
Γιατί τελικά η πρώτη εντύπωση μπορεί πολλές φορές να ξεγελάσει...
Δείτε το σχετικό βίντεο με ένα κλικ

ΕΔΩ

Μια βόλτα στα θέατρα της Θεσσαλονίκης (part 2)

Πέρα όμως από τις παραστάσεις που έχουν την έδρα τους εδώ, στις θεατρικές σκηνές της πόλης έχουμε και έργα με...Αθηναϊκό αέρα! Μετά από ένα χειμώνα στην πρωτεύουσα και με αποσκεύες τους μια άκρως πετυχημένη σεζόν μετακομίζουν ...βόρεια, έστω και για λίγες εβδομάδες μόνο!

Η αρχή έγινε με το «Παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας» του Αλέξανδρου Ρήγα και του Δημήτρη Αποστόλου που έσπασε ρεκόρ εισητηρίων και στη συμπρωτεύουσα. Η παραστάσεις ολοκληρώθηκαν μεν, αλλά στη θέση τους, στο θέατρο «Αριστοτέλειον», έρχεται το... «Σεσουάρ για δολοφόνους»! Από την Κυριακή του Πάσχα, η παράσταση – φαινόμενο για τα ελληνικά δεδομένα έρχεται για να μας κάνει όλους «αυτόπτες μάρτυρες» ενός «εγκλήματος» που μετρά δέκα χρόνια θεατρικής πορείας. Το κάστ του – που ανανεώνεται κάθε χρόνο- φέτος έχει Τάκη Ζαχαράτο, Κώστα Ευρυπιώτη, Άννα Κουρή, Πατρίκιο Κωστή, Πηνελόπη Αναστασοπούλου και Θωμά Παλιούρα.

Στο «Ράδιο Σίτυ» βρίσκουμε τον «Μπακαλόγατο» με τον Πέτρο Φιλιππίδη στο ρόλο του Ζήκου, ενός ρόλου που έχει γράψει τη δική του ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο. Ο Πέτρος Φιλιππίδης, που έχει αναλάβει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, κατάφερε αφενώς να αφήσει το δικό του «αποτυπώμα» σε ένα ρόλο που μας έχει εντυπωθεί από τον Κώστα Χατζηχρήστο και αφετέρου, μεταφέροντας μας σε μια «άλλη» Ελλάδα – σε μια Έλλαδα του παρελθόντος, να κάνει μια παράσταση – τεράστια επιτυχία! Μαζί του πλειάδα γνωστών ηθοποιών. Τάσος Κωστής, Χριστίνα Τσάφου, Γιώργος Λέφας, Γιάννης Δεγαΐτης, Σπύρος Πούλης, Θάλεια Ματίκα, Αλίνα Κοτσοβούλου, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ειρήνη Τσιάρη, Θανάσης Τσαλταμπάσης. Τα εισητήρια ήδη «κλείνονται» για αρκετές μέρες μετά...όποτε αν ενδιαφέρεστε...σπέυσατε!

Κωμωδία όμως έρχεται και στο θεατρικό σανίδι του «Κολοσσαίον». Ο Γρηγόρης Βαλτινός συναντά επι σκηνής την Πέγκυ Σταθακοπούλου στο «Μη γελάτε...Είναι σοβαρό». Διασκεδαστικό και με γρήγορους ρυθμούς, κρύβει ωστόσο βαθύτερα νοήματα. Επι τάπητος τίθεται ο κόσμος του θεάματος, με τη λάμψη και τη γοητεία του από τη μια αλλά και με σάτιρα όταν έρχεται η απομυθοποίηση της ζωής που «κρύβουν» οι προβολείς – της αληθινής ζωής! Μαζί τους οι Νεφέλη Ορφανού, Χρήστος Ευθυμίου, Βύρων Κολάσης, Κατερίνα Μάντζιου, Φώτης Σπύρος, Τζένη Θεωνά, Χρήστος Συριώτης, Ιωάννα Χιώτη. Από τις 23 Απριλίου.

Στο θέατρο «Εγνατία» έρχεται η παράσταση του Αλέξανδρου Ρήγα και του Δημήτρη Αποστόλου – που αποτελούν αν μη τι άλλο «εγγύηση» - με τίτλο «το Δώρο». Πρόκειται για μια σύγχρονη ηθογραφία, όπου δύο ζευγάρια προβαίνουν σε...μικρές καθημερινές εξομολογήσεις και έρχονται τα πάνω – κάτω! Το απλό ερώτημα
«Τι δώρο θα πάρουμε στο γάμο του Σωτήρη;» γίνεται ικανό για μια σειρά «αποκαλύψεων» που θα φέρουν στιγμές γέλιου στους θεατές της Θεσσαλονίκης από τις 19 Απριλίου μέχρι και τις 17 Μαίου ενώ η παράσταση θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν στην πρωτεύουσα. Στο σκηνοθετικό τιμόνι αλλά και στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Αλέξανδρος Ρήγας και μαζί του θα δούμε την Ελένη Καστάνη, το Γιάννη Μποστανζόγλου και τη Βασιλική Ανδρίτσου.

Στο θέατρο «Σοφούλη» τέλος, «ανεβαίνουν» από τις 7 Απριλίου, τα «Μικρα Συζυγικά Εγκλήματα» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μποστανζόγλου. Δευτέρα και Τρίτη συμπρωταγωνιστεί ο ίδιος, με τη Δήμητρα Παπαδήμα, ενώ Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή τη θέση του παίρνει ο Γιώργος Νινιός. Η μαύρη κωμωδία του Έρικ-Εμάνουελ Σμιτ αναφέρεται σε ένα σύγχρονο ζευγάρι που πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου τις αλήθειες του στον «δικό τους αγώνα επιβίωσης».

Οι επιλογές λοιπόν είναι πολλές και είναι όλες μια και μια. Μια βόλτα στις θεατρικές σκηνές της πόλης θα σας πείσει!

Μια βόλτα στα θέατρα της Θεσσαλονίκης (part 1)

Θεατρική...άνοιξη στη Θεσσαλονίκη με πληθώρα παραστάσεων να «ανεβαίνουν» στις θεατρικές σκηνές της πόλης. Τοπικές και μη παραγωγές προσκαλούν το κοινό της συμπρωτεύουσας, το οποίο – θεατρόφιλο όπως έχει αποδειχτεί στο πέρασμα του χρόνου – δίνει το δυναμικό παρόν.

Μια βόλτα στα θέατρα αρκεί για να βρούμε πολλές και διαφορετικές προτάσεις, που μπορούν να ικανοποιήσουν ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή! Όσο αφορά τις εδώ παραστάσεις – πρωτοστατεί φυσικά το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ). Στο Βασιλικό Θέατρο έχουμε τον «Βασιλιά Ληρ» με τον Νικήτα Τσακίρογλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο και μια ομάδα της νέας γενιάς ηθοποιών να τον πλαισιώνουν. Το έργο που αποτελεί ένα απο τα κορυφαία δημιουργήματα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και μας δείχνει με άκρως ποιητικό τρόπο την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, τις εσωτερικές του συγκρούσεις αλλά και την κατάκτηση της εξουσίας και όσα αυτή επιφέρει, έχει μεταφράσει σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή ο Διονύσης Καψάλης. Εκεί κοντά, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε παραγωγή και πάλι του ΚΘΒΕ, «ανεβαίνει» ο «Ματωμένος Γάμος», το γνωστό έργο του Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Με την Αντιγόνη Βαλάκου στον πρώτο ρόλο αλλά και με ένα λαμπρό θίασο στο πλευρό της, ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης μεταφέρει την τραγική ερωτική ιστορία στο σήμερα, δίνοντας της μια άλλη διαστάση – επιχειρώντας να θέσει τον θεατή συνεργό του.

Και πάμε στη Μονή Λαζαριστών. Εκεί, στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός, από τις 13 του Μάρτη, το κοινό έχει την ευκαιρία να απολαύσει το «Rock Story» της Λείας Βιτάλη σε σκηνοθεσία του Πάνου Ζούλια. Ο έρωτας και η αναζήτηση της αληθινής αγάπης μέσα απο μια πιο ροκ ματιά γίνονται αφορμή για ένα κείμενο που αφορά την ιστορία ενός Έλληνα ροκ σταρ συνδυάζοντας το ροκ με το θεατρικό κείμενο, την ευαισθησία με το χιούμορ, την εικόνα με την αλήθεια που κρύβεται πίσω απο αυτήν. Την παράσταση ντύνουν οι μουσικές του Σιδηρόπουλου, των Rolling Stones, των Doors και άλλων και στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε την Άννα Φόνσου. Στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών μέχρι και τις 12 Απριλίου, βρίσκουμε τη «2^η ευκαιρία» του Γιώργου Ηλιόπουλου. Από τις 22 Απριλίου μέχρι και τα μέσα του Ιούνη, η παράσταση θα είναι σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με τα έργα 'Σαν τα σκυλιά', 'Πού είναι ο Τάσος που ερωτεύτηκα;' και 'Επιστροφή στον Παράδεισο'.

Οι προτάσεις βέβαια δε σταματάνε εδώ. Στο θέατρο «Αμαλία» απο τα τέλη του Απρίλη ξεκινά μια τρελή κωμωδία Γουέστερν – Τρόμου, το "Dracula in Far West" απο την θεατρική ομάδα «Jouet» και την «Πειραματική Σκηνή της Τέχνης»...Η ιστορία ενός γεροβαμπίρ που παρατά την Τρανσυλβανία για το ... Λονδίνο αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον! Στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη, για λίγες ακόμα μέρες μόνο, οι θεατές έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το «Η ζωή μου με τον Μότσαρτ» που παίζει και σκηνοθετεί ο Πέτρος Φυσσούν. Τέλος, στο Κολοσσαίον, το «Θέατρο Δημήτρης Ποταμίτης» παρουσιάζει το "Κουκουρούκου Τσίου Τσίου" μια τρελή τρελή κωμωδία! Όσοι πιστοί...προσέλθετε λοιπόν!

Die Welle ("Το Κύμα") - 2008

Πόσο εύκολο είναι στην κοινωνία του σήμερα να εξαλειφθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να επικρατήσει η «ισότητα» της ομάδας; Και είναι άραγε αυτή επιθυμητή από τους πολίτες της ευρωπαϊκής κοινότητας; Πόσο εφικτή είναι η εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος που σαν κύμα θα παρασύρει οδηγητές και οδηγούμενους στην πορεία του; Και κατά πόσο είναι δυνατό όλα αυτά να εκφραστούν σε ένα φάσμα ολοκληρωτισμού σε μια ενωμένη Ευρώπη που χρόνια τώρα γεύεται τους καρπούς της δημοκρατίας;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Βρισκόμαστε σε ένα γερμανικό σχολείο του σήμερα. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μας ο καθηγήτης Rainer Wenger (Jurgen Vongel), μια καθ’ όλα ροκ προσωπικότητα. Πιο κοντά στους μαθητές του από ότι στους συναδέλφους του, από τη αρχή γίνεται αντιληπτή η διαφορά του από την (δια) δεδομένη εικόνα ενός καθηγητή...αρκεί να παρατηρήσει κάποιος τα T- shirt του (με τα σύμβολα των “Ramones” και των “Clash”) αλλά και τις αντίστοιχες μουσικές του επιλογές, που μαρτυρούν το πιο "επαναστατικό" παρελθόν του. Στα πλαίσια λοιπόν της εκπαιδευτικής εβδομάδας που διοργανώνεται στο σχολείο θεωρεί(ται) φυσικό ότι θα αναλάβει το μάθημα της «αναρχίας». Αντ’ αυτού... «αυτοκρατία»! Έπειτα από μια σύντομη συνομιλία με τους μαθητές του, θα καταλάβει πως ναι μεν έχουν αντιληφθεί το πόσο αρνητικό υπήρξε για τη Γερμανία το ναζιστικό καθεστώς, αλλά και πως από την άλλη θεωρούν απολύτως ανέφικτο να ευδοκιμήσει μια δικτατορία στο σήμερα. Και εκεί έρχεται η ιδέα για το...πείραμα! Αξιοποίωντας το έμψυχο υλικό της τάξης προσπαθεί να περάσει την ιδέα της ομάδας όπως όμως αυτή εφαρμόστηκε στα κατά καιρούς δικτατορικά – φασιστικά καθεστώτα. Στα πλαίσια πάντα του μαθήματος. Κοινή ενδυμασία, κοινός στόχος, κοινή κατεύθυνση, κοινή συμπεριφορά, κοινός χαιρετισμός. Και φυσικά ο ηγέτης. Ο καθηγητής τους. Το πείραμα όμως γίνεται «Κύμα» και παρασύρει τους πάντες σε μια κατάσταση που φεύγει...εκτός ελέγχου! Με ένα τέλος αναπάντεχο!

Η ταινία κινείται σε γρήγορους ρυθμούς με τη μουσική της επένδυση να ενισχύει αυτό το αίσθημα. Όσο για το στόρι; Είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Μόρτον Ρου που κυκλοφόρησε το 1988 και που αφορά ένα πραγματικό πείραμα που πραγματοποιήθηκε στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια το 1967. Έντονη πολιτική χροιά υπάρχει αναμφισβήτητα, όμως πέρα από αυτό το βασικό ατού της ταινίας είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Πως ο καθένας από μας μπορεί από ξεχωριστή προσωπικότητα να γίνει «μέλος» της μάζας, στην οποία άλλωστε βασίζεται σε μεγάλο βαθμό και το σενάριο. Μέσα από τις αντιδράσεις μιας ομάδας μαθητών γεννούνται ερωτήματα που αφορούν από τις εκφάνσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς και τη δύναμη που έχουμε να «αντισταθούμε» σε μια χιονοστοιβάδα που φτάνει να απειλήσει μέχρι και τα θεμέλια της δημοκρατίας μας...μέχρι την ανάπτυξη οποιουδήποτε εθνικισμού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης... Και πως όλα αυτά είναι ανεξάρτητα εποχής και συνθηκών.


Πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία, από όποιο πρίσμα και αν την δεις. Δυνατές ερμηνείες, κυρίως από τον πρωταγωνιστή της, Jurgen Vongel, αλλά και από τους μαθητές – ως επί το πλείστον νέα πρόσωπα - που καταφέρνουν να δώσουν συναίσθημα στην ταινία. Ως μόνο «μειονέκτημα» μπορούν να θεωρηθούν οι διάλογοι που θυσιάζονται στον βωμό της απλότητας, παρόλα αυτά ο σκηνοθέτης της – και σεναριογράφος κατά το ήμισυ - Dennis Gansel μας δίνει μια αρτιότατη ταινία και ξεπερνιέται ακόμα και το «εμπόδιο» της γερμανικής, με την οποία δεν είναι εξοικειωμένος - κυρίως – ο Έλληνας θεατής. Ενδιαφέρουσα από κάθε άποψη, το «Κύμα» είναι ικανό να μας παρασύρει... Και να μας προβληματίσει.